Tırnak yeme çoğunlukla 3-4 yaşlarından önce başlamayan bir davranıştır. Genele bakıldığında çocukların  %33 de tırnak yeme davranışı görülür. Bu oran erken ergenlik çağına kadar sürebilir. Ergenlik çağında tırnak yiyen çocukların sayısı %40-45’e yükselir. Yani ergenlik çağına doğru çocukların hemen hemen yarısı tırnak yeme davranışı gösterir. Bunun nedeni olarak gençlerin çevreden onay görmemeleri olarak değerlendirilir. Ayrıca tırnak yiyen çocukların ailelerinin çoğunda tırnak yiyenlere rastlanmaktadır. Bunun içinde tırnak yemenin bir taklit olduğu ve büyükleri taklit etmek suretiyle öğrenildiği ileri sürülmektedir. Ergenlik çağında sosyal onay görenlerin çoğu bu alışkanlığı terk etmektedir.

Tırnak yemek bazen ayak parmaklarını ısırmakla ve ayak tırnaklarını el parmaklarıyla yakalama şeklinde de görülebilmektedir. Ayak parmağı tırnağının yenilmesi ve ısırılması genelde kızlarda görülebilen bir davranış olabilmektedir.

Bu davranışın altında yatan sebepler parmak emmede olduğu gibi, çoğunlukla psikolojik olarak çocukta olumsuz duygular oluşturan durumlardan kaynaklanmaktadır. Bu nedenler üzüntü ve sıkıntı duyguları, gerilim ve kaygı duyguları, öfke ve saldırganlık duyguları, korku, değersizlik ve güvensizlik duyguları, aile içi iletişim sorunları olabilmektedir.

Tırnak yeme bir güvensizlik belirtisi olarak kabul edilir. Aile içinde aşırı baskılı ve otoriter bir eğitimin uygulanması, çocuğun sürekli azarlanarak eleştirilmesi, kıskançlık, yeterli ilgi ve sevgi görememe, sıkıntı ve gerginlik nedenleri arasındadır. Örneğin herhangi bir sebepten dolayı anne-babasına kızan onlara karşı öfke duyan bir çocuk tırnak yeme davranışı sergileyebilir. Okulda arkadaşlarına karşı kendini doğru bir biçimde ifade edemeyen çocuk bu sebeple kaygılanabilir ve bu sıkıntısını tırnak yiyerek ifade edebilir. Çok sevdiği bir yakınını, bir eşyasını kaybeden çocuk üzüntüsü nedeniyle böyle bir davranışa yönelebilir. Bunun dışında öğretmeninden veya ailesinden korkan, cezalandırılma kaygısı taşıyan çocuk tırnak yiyebilir. Aile içinde yaşanan huzursuzluklar, boşanma ve ayrılıklarda bu sorunun ortaya çıkmasına katkıda bulunabilir. Ayrıca kendine güveni olmayan çocuklarda tırnak yeme davranışı daha çok gözlemlenmektedir.

Anne-babanın yaşantısı da önemli bir etkendir. Anne babanın geçimsizlikleri, sık sık kavga etmeleri, ailedeki iletişim sorunları çocuklarda tırnak yeme gibi olumsuz davranışlara neden olabilir. Bunun yanı sıra anne babanın aşırı kaygılı olması, çocuğu aşırı derece koruyup kollaması, ayrıca anne babanın çocuklar arasında ayrım yapması çocuklar arasında kıskançlığa yol açar. Buda dolaylı bir şekilde kendini tırnak yeme olarak gösterir. Bu tür durumlarda en etkili yöntem 6-7 yaşına kadar bu alışkanlığın anne-baba tarafından görmezlikten gelinmesidir. Çocuğun bu alışkanlığı kazanmasına neden olan etkenler saptanarak konuya çözüm getirilebilir. Ancak çocuğun kendisini güvensiz hissetmesi durumunda bu alışkanlığın yeniden başladığı görülür. 6-7 yaşına kadar geçmeyen tırnak yemelerde çocuğun gururu okşanarak, tırnak yemenin onu ne denli çirkin yapabileceği telaşsız bir biçimde anlatılmalıdır. Özelikle kız çocukları için manikür malzemeleri alınarak tırnaklarının manikürlü ve yenmiş biçimleri onlara gösterilmelidir. Daha sonra da bu alışkanlık devam ederse; çocuğun gerginlik ve uyumsuzluk nedenleri iyice araştırılmalı ve bunlar saptanarak çözümler üretilmelidir.

ÖNERİLER:

• Tırnak yemek psikolojik kökenleri olan bir davranıştır. Bazen çocuğun elini ağzına götürülmesiyle anne -babanın telaşlanıp ilgi düzeyini arttırmasında ( Bu durum çocuğun hoşuna gittiği için.) yerleşebiliyor. Bezende çevredeki insanlardan görülüp hayata uygulanmasıyla oluşabiliyor. Somut bir davranış olduğu için bir kaynaktan çıkmaktadır.
• Tırnak yemeyi 6-7 yaşına kadar görmezden gelmek, çocuktaki bu alışkanlığı zaman içerisinde söndürebilmektedir. Bazen bu tip alışkanlıklar ailenin dikkatini çekmek için başlayabileceğinden, verilebilecek tepkiler davranışın yerleşmesine hizmet eder.
• Çocuğunuza gerekli sevgi ve şefkati gösterin. Çocuk yeterince ilgi ve sevgi görmüyorsa, bunun yarattığı üzüntüyü tırnak yiyerek dışa vurabilmektedir.
• Çocuğunuzun hangi durumlarda tırnak yediğini belirlemeye çalışın. Örneğin gergin olduğunda ya da korktuğunda tırnaklarını yiyorsa sakinleştirip, dikkatini farklı bir noktaya çekerek tırnak yemesini engelleyebilirisiniz.
• Bir davranışın ortadan kaldırılması için yerine konulacak başka bir davranış geliştirilmelidir. Tırnak yemeye başladığı anda yiyecek verilerek meşgul edilmeli ya da heyecanlı anlarında (Ör: Televizyon izlerken) sakız çiğnetmek, çekirdek çitletmek… tırnak yeme davranışının yerini alabilir. Tırnak yeme davranışının başladığı durumlara çocuğun haz alacağı davranışları koymak daha kestirme sonuçlar oluşturur.
• Çocuğunuza ellerini meşgul edecek uğraşlar verin. Sık sık ‘Tırnağını yeme, Çek elini…’ şeklinde yapılan ikazlar onu tedirgin eder. Çocuğun ilgisini çekebilecek,  özellikle elleriyle uğraşacağı bir etkinliğe yöneltmek gerekir. Parmak oyunları, kukla oyunları… gibi.
• Çocuğunuzun tırnaklarını düzgün kesin, törpüleyin, kremleyin, el bakım seansları düzenleyin. ( Özellikle kız çocukları için çocuğun gururunu okşayarak, tırnak yemenin onu ne denli çirkin yapabileceği yenmemiş tırnağın güzel olduğunu fazla üzerinde durmayarak telaşsız biçimde anlatılmalıdır.)
• Çocuğunuza karşı baskıcı ve eleştirel yaklaşmayın. Çocuğunuza azarlamak, korkutmak, ceza vermek gibi zorlayıcı yöntemler uygulamayın. Çocuğu azarlamak, korkutmak, ceza vermek gibi zorlayıcı yöntemler kimi zaman daha ağır duygusal problemlerin çıkmasına neden olabilmektedir.
• Çocuğunuzun kendisine olan güvenini pekiştirin. Başarılı olduğu alanlara dikkatini çekin. Başarılı alanları yoksa başarabileceğini düşündüğünüz alanlara yönlendirin. Futbol, gitar çalma, tenis… alanlarına yönlendirilmeler çocukta oluşan stres düzeyini de azaltacağından davranışın sönme ihtimalini arttıracaktır.
• Çocuk ile konuşarak parmak ve tırnağa acı fakat zararsız bir sıvı sürülebilir. Bu hem hatırlatıcı ve hem de tırnağını ağzına götürdüğü zaman acı ile birleştiğinde bu alışkanlığı terk etmeye yardımcı olabilir. Bu tür davranışa girişilebilmesi için çocuğun istekli olması önemlidir.
• Anne baba olarak çocuğunuzu korku, kaygı oluşturacak durumlardan uzak tutun. Küçük çocukların kaygı, korku verici televizyon filmlerini izlemeleri, çocukta kaygı oluşturacağından, çocuk kaygıyla mücadele edebilmek içinde tırnak yemeye yönelebilmektedir.
• Bazı durumlarda yeni bir kardeşin doğumuyla bu sorunun başladığı görülmektedir. Doğacak olan yeni kardeş için doğmadan hazırlık yaparak çocuğu alıştırmak, oluşacak olan kıskançlık belirtilerinin önüne geçilmesini sağlar.
• Çocuğun alışkanlığı terk edebilmesi için ona zaman verilmeli, zorlanmamalıdır. Önemli olan sizin ona sabırla yaklaşarak, ilginizi azaltıp- arttırmadan ( Çocuk tırnak yemeye başlayınca bazı aileler iki kat ilgi gösterebiliyor.) belli bir düzende devam ederek ona gereken güveni vermenizdir.
• Tüm bu çabalara rağmen belli bir ilerle sağlanmaz ise alanında Uzman Psikolog, Psikolojik Danışman veya Aile Danışmanından da yardım alabilirsiniz.

• Tüm hakları mahfuzdur. Site kaynağı ve isim gösterilmeden alıntı yapılamaz.

---

Ofisimizde Verdiğimiz Hizmetler: Adana da Psikolog, Adana da Aile Danışmanı, Adana da Evlilik Terapisi, Adana da Ergen Terapisi, Adana da Çocuk Psikologu, Adana da Pedagog Hizmeti, Bireysel Terapi, Psikolojik Kökenli Bozukluklar için Cinsel Terapi, Tüm Dünyaya Yönelik Online Terapi Hizmetleri, Psikolojik Gelişimsel Testler, Öğrenci koçluğu ve Eğitim Danışmanlığı, Belediye ve Sivil Toplum Kuruluşları İçin  Seminer ve Konferans Çalışmaları

 Detaylı Bilgi İçin: 0505 388 0710